1. Ανακατεύουμε την ινσουλίνη 10 φορές. Πιάνοντας την πένα από το ένα άκρο την κουνάμε πάνω-κάτω, φέρνοντάς τη μια στον ώμο μας και μια στο γόνατο (αυτό το βήμα δεν χρειάζεται για τα νεότερα βραδέα ανάλογα και για τα σκευάσματα που περιέχουν μόνο γευματική ινσουλίνη).
2. Βιδώνουμε τη βελόνα.
3. Δοκιμάζουμε αν βγάζει ινσουλίνη. Βάζουμε δηλαδή 2 μονάδες στο δοσομετρητή και, με τη μύτη της πένας προς τα πάνω, πατάμε το έμβολο για να φύγουν στον αέρα. Αυτό το βήμα πρέπει να γίνεται πριν από κάθε ένεση.
4. Ρυθμίζουμε το δοσομετρητή στις μονάδες που θέλουμε.
5. Αν είμαστε πολύ αδύνατοι, κάνουμε πτυχή (τσιμπάμε) στο δέρμα με τα δυο δάκτυλα του αριστερού χεριού (αντίχειρα-δείκτη) στο σημείο που θα κάνουμε την ένεση. Τα σημεία που μπορούμε να κάνουμε την ένεση φαίνονται στην εικόνα. Προτιμάμε την κοιλιά και μετά τα πόδια (με την προϋπόθεση όμως ότι δεν πρόκειται να περπατήσουμε πολύ). Κάθε φορά που κάνουμε ένεση αλλάζουμε σημείο (λίγο πιο δίπλα, κυκλικά, με τρόπο που να θυμόμαστε πού έχουμε κάνει), μέχρι να καλύψουμε όλη την περιοχή. Όταν γεμίσει μια περιοχή, πάμε σε άλλη.
6. Κάνουμε την ένεση, τρυπώντας το δέρμα κάθετα. Πιέζουμε το έμβολο αργά και σταθερά μέχρι το τέρμα, ενώ ταυτόχρονα χαλαρώνουμε ελαφρά την πτυχή. Αφού το έμβολο τερματίσει, μετράμε αργά μέχρι το 10 και μετά βγάζουμε τη βελόνα αφήνοντας τελείως την πτυχή.
7. Πατάμε με το δάχτυλο το σημείο που τρυπήσαμε (για 1 δευτερόλεπτο).
8. Ξεβιδώνουμε και πετάμε τη βελόνα.

Την πένα που έχουμε ξεκινήσει να χρησιμοποιούμε την έχουμε σε θερμοκρασία δωματίου (μαζί μας). Αποφεύγουμε μόνο τις πολύ ακραίες θερμοκρασίες.

Τις υπόλοιπες πένες του κουτιού τις βάζουμε στην πόρτα του ψυγείου, μέχρι να τελειώσει αυτή που ξεκινήσαμε (ή μεχρι να την πετάξουμε επειδή πέρασε 1 μήνας από τότε που την ξεκινήσαμε). Πριν ξεκινήσουμε μια καινούργια πένα, τη βγάζουμε από το ψυγείο για τουλάχιστον μια ώρα (αλλιώς πονάει!).